Πιστεύεις στον Άγιο Βασίλη; Άσε στην άκρη τις προφανείς απαντήσεις. Αν εργαζόσουν κι εσύ στο Papaki, θα απαντούσες χωρίς καμία αμφιβολία “Και βέβαια υπάρχει!”. Για να καταλάβεις από που πηγάζει η τόση σιγουριά μου, θα σου πω μια ιστορία…
Την ιστορία του δικού μας Secret Santa, εδώ στο Papaki. Για εσένα που δεν έχει τύχει να ακούσεις ποτέ για το παιχνίδι του Secret Santa, θα σου πω διάφορους εναλλακτικούς τρόπους που μπορείς να το απολαύσεις με τους φίλους και την οικογένεια σου:
α) Η πιο απλή μορφή: αγοράζει ο καθένας ένα δωράκι κι όλα μαζί μπαίνουν μέσα σε έναν μεγάλο σάκο. Ένας ένας διαλέγει στην τύχη το δώρο του! (Ελπίζεις να φανείς τυχερός!)
β) Το λίγο πιο σύνθετο: ακολουθείται η ίδια διαδικασία, μόνο που όλα τα δώρα τοποθετούνται στο τραπέζι, επιλέγει ο πρώτος το δικό του -το ανοίγει- και ο κάθε επόμενος έχει δικαίωμα είτε να πάρει ένα δώρο από το τραπέζι, είτε να κλέψει ένα δώρο από αυτά που είχαν επιλέξει οι προηγούμενοι. (Η αγαπημένη εκδοχή κάθε μπαγαπόντη!)
γ) Η προσωποποιημένη εκδοχή: Γράφεις όλα τα ονόματα της “παρέας” σε χαρτάκια κι ένας ένας επιλέγει το χαρτάκι με το τυχερό όνομα για το οποίο θα είναι ο Secret Santa. Έπειτα, ακολουθείς την διαδικασία (α), μόνο που πλέον δεν παίρνεις στην τύχη το δώρο σου!
δ) Η Papaki εκδοχή: ….και κάπου εδώ αρχίζει η ιστορία μας!
Ο secret Santa στο Papaki
Έχουν περάσει, λοιπόν, αρκετά χρόνια που στο Papaki κάθε Χριστούγεννα ανταλλάζαμε Secret Santa δώρα με την προσωποποιημένη εκδοχή του παιχνιδιού. Τα τελευταία δύο χρόνια, η κατάσταση έχει αλλάξει. Το παιχνίδι έχει πάρει άλλη τροπή. Στο κόλπο έχουν μπει τα ξωτικά και ο Secret Santa έχει γίνει το πιο bonding game, τόσο που ούτε το καλύτερο HR Τμήμα δεν θα μπορούσε να έχει φανταστεί!
Όλα αρχίζουν από το μαγικό κουτάκι με τα ονόματα. Η Ιωάννα μας, περίπου δύο εβδομάδες πριν τα Χριστούγεννα, στέλνει email με όλες τις πληροφορίες: πότε διαλέγουμε χαρτάκι, πότε θα δώσουμε τα δώρα, κλπ. Έτσι έγινε και φέτος. Ένα ωραίο πρωινό, όπως ερχόσουν στο γραφείο περνούσες να διαλέξεις τον δικό σου “κλήρο”! Σε καμία περίπτωση δεν θα αφήναμε εκτός παιχνιδιού όλους εκείνους τους συναδέλφους που μένουν μόνιμα εκτός Κρήτης και εκτός Ελλάδας (Papakia θα βρεις σε πολλά διαφορετικά σημεία του παγκόσμιου χάρτη!). Επιστρατεύτηκαν, λοιπόν, τα πρώτα ξωτικά, οι συνάδελφοι “εντός των τειχών” που θα έκαναν την επιλογή για τους remote workers και θα τους ενημέρωναν σχετικά.
Την επιλογή των ονομάτων ακολουθούν δύο εβδομάδες κατά τις οποίες ο Secret Santa κάνει μικρές εκπλήξεις στο “παιδί του”: σοκολάτες, σημειώματα, μικρές φάρσες και μηνύματα αγάπης. Από πέρσι φαινόταν ότι αυτό το κομμάτι ήταν το αγαπημένο όλων μας! Ε φέτος, το φτάσαμε σε άλλο επίπεδο!
Καταρχάς, σχεδόν πάθαμε ζάχαρο από την ποσότητα σοκολάτας που κυκλοφορούσε στα γραφεία μας!
Οι μυστικοί Αγιοβασίλιδες δεν έμειναν όμως μόνο στις σοκολάτες και τα σοκολατάκια. Υπήρξε μεγάλη δόση φροντίδας. Ο καθένας προσπαθούσε έμμεσα ή άμεσα να μάθει τι προτιμά το “παιδί του” σε φαγητό, ποτό, διασκέδαση, να το προμηθευτεί και να το δώσει σε ένα ξωτικό για να να κάνει την τελική παράδοση. Καφέ το πρωί, πρωινό, μεσημεριανό…. Γενικά έχουμε μια έφεση στο φαγητό, όπως καταλαβαίνεις.
Σημειώματα που μας παρότρυναν να κάνουμε κάτι νέο-διαφορετικό ή μας θύμιζαν πόσο ξεχωριστοί είμαστε. Αστεία video (JibJab -χωρίς να θέλω να κάνω τοποθέτηση προϊόντος) και φωτογραφίες με πρωταγωνιστή το “παιδί” του Secret Santa, ακόμα και Facebook pages.
Τα συναισθήματα
Κάθε πρωί πηγαίναμε στο γραφείο με λαχτάρα, να δούμε τι μας είχε αφήσει ο Secret Santa μας ή περιμέναμε να εμφανιστεί κάποιο ξωτικό για να μας δώσει το μικρό μας δώρο. Για δύο ολόκληρες εβδομάδες δεν είχαμε άλλη κουβέντα εντός και εκτός γραφείου. Κάναμε προβλέψεις και βάζαμε στοιχήματα, ποιος είναι Secret Santa ποιανού, ποιος είναι ο πιο ευρηματικός, κλπ. Δημιουργήσαμε και κανάλι στο Slack -το εργαλείο που χρησιμοποιούμε για άμεση, εσωτερική επικοινωνία- το #secretsanta, όπου ανέβαιναν φωτογραφίες από ό,τι μας είχε αφήσει ο Santa. Κάτω από κάθε φωτογραφία, όπως θα φαντάζεσαι, γινόταν ο χαμός από σχόλια. Σκέψου πως για δυο βδομάδες, οι περισσότεροι από εμάς, σχεδιάζαμε από το προηγούμενο βράδυ ή μέσα στο Σαββατοκύριακο τις εκπλήξεις. Δεν αφήναμε τίποτα στην τύχη, όλα ήταν μελετημένα.
Τα ξωτικά είχαν πολύ σημαντικό ρόλο σε όλο αυτό, όχι μόνο για τους εντός γραφείου αλλά και για τους remote συναδέλφους. Έκαναν τους αγγελιοφόρους με κάθε δυνατό τρόπο! Βοηθούσαν τον Secret Santa και παράλληλα έπρεπε να μην αποκαλύψουν σε κανέναν όλα εκείνα τα μυστικά που γνώριζαν. Δύσκολο το έργο τους!
Για να καταλάβεις με πόση ανυπομονησία περιμέναμε κάθε μέρα αυτές τις μικρές εκπλήξεις, θα σου πω το εξής: ο δικός μου Secret Santa άργησε να εμφανιστεί -χρειαζόταν χρόνο για να καταστρώσει το σχέδιο του. Περίμενα κάθε μέρα, περίμενα, περίμενα… μια μέρα φτάνω στην εταιρία, μπαίνω στο χώρο του Marketing κι από μακριά βλέπω πάνω στο γραφείο μου ένα μικρό κουτάκι με ένα post it. Άρχισα να λέω “Γιούπι! Ήρθε! Επιτέλους! Έχω Secret Santa”. Φτάνω κοντά και βλέπω πως ήταν ένα δείγμα από κάποια swags που είχαμε φτιάξει και μου το είχε αφήσει μία συνάδελφος για να το κρατήσουμε για αρχείο. Δεν φαντάζεσαι την απογοήτευσή μου! Ευτυχώς, ο Santa μου δεν καθυστέρησε να εμφανιστεί, οπότε το χαμόγελο επανήλθε σύντομα στο πρόσωπο μου.
Την ημέρα της αποκάλυψης, όλοι είχαμε βάλει τα “μεγάλα δώρα” κάτω από το Χριστουγεννιάτικό μας δέντρο και περιμέναμε να πάει η ώρα 14:00 για να μάθουμε επιτέλους ποιος ήταν εκείνος που μας έφτιαχνε τη μέρα για δύο ολόκληρες εβδομάδες, ποιον θα αγκαλιάζαμε και θα του λέγαμε ευχαριστώ που μας έκανε να νιώσουμε παιδιά!
Έτσι, κι έγινε… ευχές, αγκαλιές, πειράγματα, χειροκροτήματα και μια μικρή δόση συγκίνησης ακολουθούσε κάθε αποκάλυψη.
Στο τέλος, επειδή αναγνωρίσαμε όλοι τη σημαντικότητα των ξωτικών, ψηφίσαμε το καλύτερο και το βραβεύσαμε!
The end!
Έτσι πρέπει να είναι τα Χριστούγεννα, γεμάτα μικρές χαρές, φροντίδα και αγάπη! Μα πάνω απ’ όλα, έτσι πρέπει να είναι όλη η ζωή μας, γεμάτη ανθρώπους που νοιάζονται για το χαμόγελό μας.
Φέτος, θα ευχηθώ να είμαστε όλοι υγιείς και να έχουμε ένα εργασιακό περιβάλλον που να μας τροφοδοτεί με πάθος και ενέργεια να συνεχίζουμε ακόμα και στις δύσκολες μέρες.
Καλή χρονιά!
Μπες στη συζήτηση